Bernadette Soubirous, een van de beroemdste heiligen aller tijden, maakt in april een rondreis door alle bisdommen van Nederland. Breda is een van de steden die haar zal ontvangen.

De heilige Bernadette Soubirous ligt al decennialang opgebaard in Nevers. Het meisje werd bekend door de Mariaverschijningen in het bedevaartsoord Lourdes in 1858. Bernadette was wars van alle populariteit en aandacht rondom haar persoon. Daarom vluchtte ze naar een klooster in het Franse Nevers. Zelfs in het klooster vond ze geen rust. Haar medezusters waren jaloers en behandelden haar met scepsis. Tot aan haar dood in 1879 werd ze belaagd door journalisten en kerkelijk leiders. Meer dan een eeuw na haar dood staat ze opnieuw volop in de belangstelling.

Bernadette stierf aan de ziekte tbc. Dertig jaar later, in 1909, werd ze heilig verklaard toen bleek dat haar lijk niet was vergaan. In 1919 wordt voor de tweede keer de dubbele doodskist van lood en eikenhout in haar grafkelder geopend. De overledene blijkt nog geheel geconserveerd te zijn. Zelfs de huid is wit en perkamentachtig. De rozenkrans in haar handen is verroest en de koperen crucifix die met haar was meebegraven is groen geoxideerd.

In 1925 werd ze voor de derde keer opgegraven. Het lichaam is nog steeds niet vergaan. Door de inwerking van vocht ontstaan op de huid hier en daar grijzige schimmelplekken. De neus is vrij smal geworden en de ogen hebben door vochtverlies hun volume verloren. Uit haar lichaam worden een aantal relieken genomen en verdere schimmelvorming wordt teniet gedaan. Daarna is Bernadette in een geschikte glazen kist opgebaard in de kloosterkapel. Pierre Imans krijgt de opdracht op haar gezicht en handen een flinterdun cosmetisch waslaagje aan te brengen om de kleur- en lichte vormverandering te maskeren.

Calciumzouten

Dokter Comté publiceerde in 1928 een verslag van zijn onderzoek van de overblijfselen van Bernadette een decennium daarvoor. De huid bleek hier en daar verdwenen. Op de resterende huid trof de arts een flinke laag calciumzouten aan. In de eerste helft van de negentiende eeuw werd het witte poeder chloorkalk gebruikt als desinfecterend middel bij de bestrijding van cholera. Het bleek ook een doeltreffend bleekmiddel te zijn. Calciumchloride is de welbekende vochtvreter. Deze stof zorgde ervoor dat de kleding van de overledene vochtig was. Ondanks de kalkzouten bleek het lichaam nog steeds soepel te zijn. Gewrichten en pezen bleken hun beweeglijkheid niet te zijn verloren ondanks de inwerking van de calciumzouten. De arts nam een deel van de lever uit het lichaam. Dit orgaan had nog steeds dezelfde consistentie als een levende lever. Hoewel de calciumzouten erop duidden dat het lijk gebalsemd was, bleek na onderzoek dat de inwendige structuren op onnatuurlijke wijze intact zijn gebleven. Dit vormt het tweede mysterie van Lourdes.

Relieken

De arts kreeg de opdracht om een reliek uit het lichaam te nemen. Gekozen werd voor delen van de vijfde en zesde rechterribben, een stukje bovenliggende huid, borstspierweefsel en een deel van de lever. Het reliek is geplaatst in een torenvormige reliekhouder die in Lourdes wordt bewaard.

Tour

Van 1 tot en met 29 april maken de relieken van Bernadette een tour door Nederland. Alle zeven bisdommen worden bezocht. De rondgang begint in Maastricht en eindigt in Den Bosch. Het Bisdom Breda ontvangt de reliekschrijn op zondag 21 april tot en met woensdag 24 april. Hulst, Sint Willebrord, Bergen op Zoom en Breda staan op de planning.

Er worden allerlei activiteiten georganiseerd die te volgen zijn via een speciale themapagina:

Rondgang relieken H. Bernadette Soubirous - Bisdom Breda