Voor de derde keer werd op vrijdagavond 3 november ‘Een plek voor je verdriet’ georganiseerd door PKN- en RK- gemeenschappen in de Lucaskerk en Ontmoetingscentrum De Sleutel. Dit keer opende Ontmoetingscentrum De Sleutel om 19.00 uur haar deuren om de deelnemers van dit ritueel op een speciale wijze te ontvangen met begeleiding van Jonneke Prins en Dick de Man. Lopend langs een donker pad van bladeren, verlicht door waxinelichtjes ervaren de deelnemers het proces van donker naar licht.
Binnen in de zaal worden zij onthaald door de warme klanken van een door Vera Kemme gecomponeerd muziekstuk op haar harp. Vera stelt met haar composities de muzikale kaders vast die daardoor mede de sfeer van de avond bepalen. Thijske Fraanje (zang) en Natan van Doorn (zang, gitaar en keyboard) nemen op hun beurt de liederen voor hun rekening en openen met het lied ‘Als alles donker is’. Gecertificeerd ritueelbegeleidster en inspirator van de pastorale werkgroep van de Lucaskerk, Hanny den Ouden heet de aanwezigen welkom en opent met een korte overweging en uitleg van dit ritueel. Daarna vult de ruimte zich met het gezongen lied door Thijske en Natan: ‘Abide with me’.
Stof tot nadenken
Het mooie gedicht ‘Groot verdriet’ voorgedragen door Hanny en het door Natan gezongen lied ‘Ik mis je’ geven je een gevoel van kracht en stil verlangen. Ook de verhalen die tussendoor worden verteld laten je naar binnen keren, om even wat dichter bij jouw gevoel te kunnen komen. Want waar wij deze avond bij stilstaan, gaat niet alleen om rouw door verlies van overlijden, maar alle soorten pijn die je kan voelen door verlies van werk, financiële problemen, gezondheid of iemand moeten missen door echtscheiding. Belangrijk om te weten is dat er altijd wel iemand is die jou kan/wil ondersteunen of waar jij een steun voor kan zijn, zodat jij je gedragen voelt.
Licht meenemen
Nieuw tijdens dit ritueel is het uitdelen van stenen aan de deelnemers. Hierop wordt de naam of een boodschap geschreven waar jij om rouwt. Hanny vraagt om even goed contact met de steen te maken en de steen daarna rond de brandende kaarsen te leggen. Je mag de naam of boodschap hardop met de anderen delen, als je dat wilt. Daarna krijgen de deelnemers een waxinelichtje om bij de steen te zetten om zo het stukje verdriet in het licht te plaatsen. Samen zingen de deelnemers het lied van Claudia de Brij ‘Mag ik dan bij jou’. Hanny vertelt weer een verhaal over hoe jij een schuilplaats kan zijn voor een ander en iemand anders dat voor jou kan zijn. Dan wordt het ritueel afgesloten door het uitreiken van een tasje gevuld met licht waarin de deelnemers hun steen kunnen leggen om mee naar huis te nemen.
Indrukken
Mirjam Feskens wil graag haar ervaring van de avond delen. “Ik draag een groot verdriet bij mij”, vertelt Mirjam zacht. “Wat ik vaak achter gesloten deuren houd. Maar juist door dit ritueel wil ik het delen, omdat ik mij hier veilig genoeg voel om het naar buiten te laten komen. Ik voel mij vaak heel eenzaam in mijn verdriet. Behalve tijdens 'Een plek voor je verdriet'.” Annemarie Bos, die samen met Pauline de Bats gastvrouw van Ontmoetingscentrum De Sleutel was vertelt: “Ik vind het bijzonder dat dit ritueel staat voor rouw op elk gebied. Het is jammer dat de opkomst wat aan de magere kant is, maar het is goed zo!” Vera: “Ik vond het bijzonder om de opbouw van de energie te voelen. En de samenwerking met Thijske en Natan was ook heel fijn. Ik vond het echt de moeite waard.” Dick: “Dit voorziet in een behoefte. Het verdriet delen is heel zinvol gebleken. Je mag er zijn.” Hanny: “Ik vond het een prachtige avond. De mensen die er waren hebben samen iets moois gecreëerd.” Thijske: “Ik vond het ritueel heel intens en liefdevol. Het is mooi om samen met mijn zoon muziek te mogen maken.” Natan: “Voor mij was dit een waardevolle avond. Ik vind het mooi om met mijn muziek bij andere mensen een beetje verlichting te kunnen brengen en mensen te kunnen raken.
F: desleutelbreda
W: lucaskerk.nl
