De scholen zijn weer begonnen; horden ouders hebben hier smachtend naar uitgezien. De bouwvakvakantie is voorbij en de Tennetboys hebben hun zwaar materieel uit de garages getrokken en daveren nu rond op werklocatie 2. Boven mijn kruin flapperen Chinooks van de luchtmachtjongens. De zon schijnt tamelijk uitbundig, voldoende voor mij om de fiets uit de berging te slepen en een rondje landgoed te doen.

Goed voor de ‘conditie’ zal ik maar zeggen. Ik heb overigens tijdenlang niet geweten hoe je dit woord moet spellen, vaak was ik in de war met ‘coalitie’. Couching was daarentegen mijn sport vanaf het moment dat corona haar intrede deed. In dat stupide hedendaagse yuppenjargon zeg ik daarom maar dat ik mijzelf opnieuw heb uitgevonden!

22 november 2023, hmmm, luttele maanden scheiden ons van nieuwe verkiezingen. Na het instorten van Marks freakshow heeft een hele stoet aanstaande flappentapjunks het zinkende schip van staat verlaten. In schaaktermen blijft na de overhaaste aftocht van koning, koningin en hun roadies alleen een legertje pionnen, een enkel paard en een toren over. Het wordt danig complex om hiermee een verse sjoemelclub te formeren, maar NSC en BBB zullen hierin hopelijk corrigerend optreden.

De komende tijd gaan we massaal bedolven worden onder goede beloften en voornemens, waarvan iedereen weet dat de weg naar de hel daarmee is geplaveid. Een omvangrijke groep linkse rakkers is bezig om de Haagse buitenspelval te testen. Ook de baantjescarrousel draait proefrondjes. Er lijkt voldoende aanbod vanuit de coalitie spijtoptanten voor het vervullen van diverse burgemeestersposten. We gaan het zien.

Het gewone leven gaat door, gelukkig maar. De wereld staat in brand. Op school leerde ik vroeger dat, als de aarde vergaat, Nederland (én dus ook onze Haagse Beemden) pas vijftig jaar na dato volgt.