Mijn gitaar gaat standaard overal mee naar toe

07 september 2021     Redactie Nelleke van der Zee –Foto Lex Heijtveldt

 

Mike Siwalette (59) werkt in het dagelijks leven als leidinggevende. Hij stuurt een team van docenten aan die om de twee weken acht- tot negenhonderd buitengewoon opsporingsambtenaren (boa’s) trainen voor de gemeente Rotterdam. Het gaat om fysieke en mentale trainingen waarin strafrecht en bestuursrecht centraal staan.

 

Mike is vooral beleidsmatig bezig. Daarnaast is hij project director van LignoMedics BV, een bedrijf gespecialiseerd in bio-medical supplements & research.

Mike heeft in 2006 na 26 dienstjaren bij Defensie, 7 jaar Marine en 19 jaar Korps Commandotroepen, zijn baret aan de wilgen gehangen. Hij heeft heel veel gezien en meegemaakt en werd naar diverse landen op missies uitgezonden als Hoofd opleiding Counter Terrorisme bij Korps Commandotroepen. Maar overal waar hij gelegerd was, had hij zijn gitaar als uitlaatklep bij de hand. Zelfs tijdens een oefening in Noorwegen trad hij in de weekenden met zijn Marineband in cafés op.

 

Voor zijn bedrijf LignoMedics BV is Mike regelmatig in Afrika geweest om daar mee te helpen met waterzuiveringswerkzaamheden en om Rangers op te leiden die worden ingezet tegen de neushoornstropers. Ook dan ging zijn gitaar mee. Muziek brengt hem ontspanning!

 

Een muzikale jeugd

Mike vertelt: “Ik kom uit een muzikale familie. Mijn broers spelen allemaal gitaar en mijn zussen zingen. Als klein manneke van zeven jaar heb ik voor dit instrument gekozen, omdat een gitaar handzaam is. Om de akkoorden onder de knie te krijgen keek ik altijd goed naar mijn broers of neven en speelde dan het nummer vlot mee. Ik heb nooit echt les gehad en alles wat ik nu kan, heb ik mijzelf aangeleerd. Ook mijn zang!

Mijn eerste band was een begeleidingsband van een kerkkoor. Ik kende toen maar drie akkoorden, maar was heel trots dat ik daar stond te spelen. Mijn jeugd bracht ik door in Waalwijk en ik speelde in diverse bandjes.”

 

Brown Sugar

“Ik liep een keer in de stad en hoorde een band spelen. Zo heb ik Milaunus Ambeua (Ilo) ontmoet”, vervolgt Mike zijn verhaal. “Wij raakten aan de praat en zes jaar geleden begon ik samen met twee broers, mijn schoonzus, een vriendin en Ilo een band.

Toen die band op hield te bestaan zijn Ilo en ik samen met Jonas Tahapary de band Brown Sugar begonnen. Helaas is Jonas ons ontvallen en zijn Ilo en ik alleen verdergegaan. Wij hebben voor deze naam gekozen, omdat wij licht getint zijn en wij ‘easy listening music’ brengen.”

 

“Ilo en ik repeteren bijna nooit samen. Thuis oefen ik wel dagelijks anderhalf uur op mijn gitaar en zing daarbij mijn repertoire. Ilo en ik zijn heel erg op elkaar ingespeeld. Zodra wij een optreden hebben, geven wij elkaar de nummers en akkoorden door en spelen we die dag perfect samen. Ons repertoire bestaat uit soul- en discomuziek. Tegenwoordig zit er ook wat Nederlandstalig bij.

 

In deze coronatijd werden veel optredens afgezegd. Gemiddeld treden wij tien keer per jaar op. Recentelijk hebben wij nog op een Pasar Malam in Utrecht opgetreden en bij De Kapeltuin tijdens Struinen in de Tuinen.

Wij worden ook regelmatig gevraagd om tijdens de activiteiten bij Ontmoetingscentrum De Sleutel of elders in de wijk op te treden. Als ik tijdens ons optreden zie hoe de mensen meezingen, dansen en genieten, dan geeft mij dat een blij gevoel!”

 

E: mikesiwalette@gmail.com

Schrijf reactie

^ Naar boven