Zo, dat hebben we weer gehad. In week 38 kregen we de stoet, de troonrede en de miljoenennota. Vorige week waren we in de ban van de algemene vergadering van de VN. Het is twaalf weken tot het nieuwe jaar en dan is het nog maar vijf jaar tot het nieuwe 1984 of anders de brave nieuwe wereld.

Dat laatste is mijn Toon Hermans vertaling van wat Aldous Huxley ons voorspiegelde; een samenleving waarin de blije, brave consument met hulp van happypillen en technologie zijn levensloop als zombie aanvaardt. Herkent u dit, of gelooft u nog dat 2030 één grote gezellig burendag zal zijn?

In mijn herinnering waren de VN-opening en Prinsjesdag momenten van trots en hoop. Even stilstaan bij de gezamenlijke menselijke waardigheid. Wij bleven thuis bij de TV en dachten ‘wir schaffen das’. Voor de goede orde, of wat the Engelsen noemen ‘on the record’: ik hou net als de besten van wat plecht, praal en opsmuk. De troonrede begon met de medailles voor onze topsporters.

De halve koninklijke familie had, zo te zien, tijdens de Olympische zomer gebruik gemaakt van de diensten van een personal trainer. Amalia en Will zagen er slank en gebruind uit. De koningin en prinsesjes waren volbloedig royaal. Alexia, compleet met intrigerend rode billetjes bandje. Wiens rode billetjes, denk je dan.

Vrouwelijke politici hadden zich verkleed als Elsa uit Frozen of als Dora uit Urk. Mona Keizer liep met een sprookjeskikker op het hoofd, waaruit zich tijdens de ceremonie helaas geen prins ontpopte (of gebeurde dat buiten beeld).

Maar als de poeha is beklonken, gaat het toch om de duit en de fluit. De duit kwam uitgebreid ter sprake in de miljoenennota, met beloftes die volgens insiders* niet kunnen worden nagekomen en bezuinigingen die academici, sportverenigingen, zelfstandigen zonder personeel, docenten, kunstenaars, vredesduiven, uitvinders, middenstanders en musici, onder anderen, doen wanhopen. Over musici gesproken: de fluit werd in de troonrede en het koffertje doodgezwegen, net als cultuur. De enige instrumenten die werden besproken zijn de ‘tools’ die zullen worden aangewend om de (multinationale) ondernemer te ondersteunen. Zij verdienen die aanmoediging en erkenning, want als werkgever, producent en grootleverancier van beursaandelen zijn zij, met veel creatieve boekhouding, de pijlers van ons koninkrijk. Oink! ASML rukt de champagne al open en de rest van ons, ADHD lijders, jammer dan, oink, oink !

* De insider source is in dit geval 100% betrouwbare AI.

De algemene vergadering van de VN was niet veel boeiender. Dezelfde insider informeert dat in de wandelgangen veel is gesproken over het internationale bankwezen en het belang van samenwerking in geval van noodsituaties zoals bijvoorbeeld, God help ons, een pandemie. Oink, oink, oink!

On the record, waren er veel oorlogvoerende landen die spraken over vernietigen en vechten voor vrede en veiligheid. Er zijn voorstanders van een uitbreiding van de VN. Voor de goede orde mag de doelstelling niet worden misverstaan en wordt de naam aangepast tot VNvVVnVV. In het Engels wordt het de UNPPPITEM, de united nations paying for peace, prosperity and interplanetary travel for Elon Musk.

Buurlanden in nu nog achtergebleven gebieden gebruikten hun spreektijd om elkaar te ‘slammen’ en er was veel prietpraat van leiders die geen deuk in een pakje boter slaan als het gaat over bestaande noodsituaties aanpakken. De verliezers van onze wereldwijde vrijwillig gekozen samenwerking zijn landen en eilanden die een bruto nationaal product hebben waarvan een beetje biljonair zijn bootje niet kan laten varen.

Prinsjesdag dateert uit de negentiende eeuw en de VN is eind 1945 opgericht toen het afgrijzen van wat een wereldoorlog echt betekent zelfs de leiders in hun hart raakte. Mijn vraag is, wie gelooft nog in de goede orde van een samenleving die alleen maar draait om de duit en de fluit?