Nadat Audrey Dankers er in totaal 36 jaar op heeft zitten als juf bij NBS Burgst, heeft ze zin nog iets anders te doen, voordat ze straks met pensioen gaat. Ze woont al 34 jaar in de wijk en heeft het Haagse Beemden Nieuws bijna vanaf die vroegste jaren meegemaakt. Dat is bij elkaar opgeteld een leuke aanleiding om in gesprek te gaan.
Toen Audrey afgestudeerd was op de PA, nu de Pabo, was het heel lastig werk te vinden in het onderwijs. De tijden zijn wel veranderd. Ondanks de grote aantallen aanmeldingen van juffen en meesters die op de vacature reageerden, werd zij aangenomen op Nutsbasisschool Burgst. De school zat toen samen met De Driezwing en De Wildert in een noodgebouw aan de Johansberg.
In het allereerste jaar had Audrey een groep 3/4, met één kind in groep 3 en vijf kinderen in groep 4. De wijk was flink aan het groeien. Na twee jaar in het noodgebouw verhuisde de school naar een prachtige locatie aan de Groene Hil (Paradijs). Door de verdere groei van de Haagse Beemden kwamen er nog schoolwoningen aan de Donkslagen (Overkroeten) en een schoolgebouw aan de Moeraszegge (Kroeten).
In de beginjaren stond bij alle feesten het thema heksen centraal, zelfs de schoolkrant had de naam ‘De Heksenketel’. Veel attributen voor deze feesten werden beschikbaar gesteld door Jan Bastiaansen, die aan de Burgstsedreef een landbouwmuseum had. Het 10- en 25-jarig bestaan zijn ook uitgebreid gevierd in dit thema.
Ondertussen kreeg ze zelf drie kinderen die bij haar als leerling op school hebben gezeten. Ze heeft dus niet alleen als juf maar ook als moeder de wijk leren waarderen. Ze vindt het een heerlijke wijk om te wonen, een kwartiertje van de stad. Ze mist wel een beetje de Bourgondische sfeer met eettentjes en terrasjes.
Samen met juf Diede Husson deed Audrey groep 4. Een paar jaar geleden was er een leuk project met hun groep 4 en het Haagse Beemden Nieuws. De klas was heel enthousiast over de leesopdracht om met een groepje een boek te lezen en te bespreken. Het HBN heeft toen alle boekverslagen gepubliceerd.
Door haar kinderen voelt Audrey een grote betrokkenheid met het speciaal onderwijs. Een van haar kinderen heeft het Downsyndroom en de andere twee werken in het speciaal- en specifiek middelbaar onderwijs. Ze voelt een grote affiniteit en speciaal affectie voor het werken met jongvolwassen. Toen er een leuke nieuwe uitdaging voorbij kwam voelde ze dat dit het goede moment was om deze kans te pakken.
Ze gaat in het voortgezet speciaal onderwijs bij het Breda College als mentor werken. Daar zal ze werken met de doelgroep van jong volwassenen. Deze leerlingen zijn twaalf tot veertien jaar. Ze kijkt enorm uit naar deze nieuwe uitdaging. Wij wensen haar en haar leerlingen een topjaar en dat er nog vele mogen volgen!
