Eerlijk, wat is taal toch heerlijk! Iemand bedacht ooit dat leesblindheid dyslexie moest heten. Hoe kwam ie erbij, had ie geen moeilijker woord kunnen kiezen? Garnaal en generaal dat was er een voor mij. Die twee woorden verwisselde ik als kind, nog net ten tijde van Garnaal de Gaulle. Misschien kwam het doordat die man in het buitenland woonde en we op vakanties generalen probeerden te vangen op de rotsen aan zee. Pardon, exkusee, dat hadden natuurlijk generaals moeten zijn of garnaals, logisch toch.
Over politie gesproken; waarom is het wel depressie en niet poliesie? Waarom politie maar niet polititie? Je zou er spontaan afasie van krijgen. Waarom paard en niet staard? Nog zoiets! Gelukkig heeft ooit een creatieve geest beweerd dat een roos even zoet geurt, al zouden we haar poep noemen.
Daar zeg je wat; hem/haar… breek me de bek niet open. Daar mag je tegenwoordig gerust ‘het’ aan toevoegen als je politiek correct wilt spreken. Voor de politicus, politica of politicut onder ons is mijn advies voor woke verwijzingen naar levende wezens van het menselijk geslacht, in zinnen zoals - hoe kwam hij/zij/het erbij – gebruik te maken van het genderneutrale Ut. Hoe kwam ut erbij? Zorrug dat ut erbij komt. Dat rijmt lekker wanneer je vloekt omdat je het weer een keertje verkeerd gezegd hebt. Ut zal mu un zorrug zijn
Politie, politici en politiek houden zich momenteel intensief bezig met taal, althans er is een intentie zich daarmee bezig te houden.(Intensief – intentie, snapt u um?) Het levert de nodige moraliteitsvragen en ook tijdsvragen. (Tijd en moraliteit? I ask you!) Het is een soort kip en ei kwestie, deze queeste naar snelle antwoorden.
Hoe krijgen we voldoende Nederlandse taal, snel genoeg, in het hoofd van de inburgeraar, zodat hij/zij/het, d.w.z. ut, liefst zo snel mogelijk de nedrige* taken in de zorrug*, groenvoorziening en vuilophaal op zich kan nemen. Uitleg tijdens de taalles voor die domoren is niet eenvoudig: *nederige is een schwa- woord d.w.z. de e klinkt als uh, zorg is een kleefwoord d.w.z. je hoort zorrug maar schrijft zorg, domoren spreek je uit als dom oor un niet als do moren.
Een even grote uitdaging ligt elders; hoe krijgen we die domme Hollandse burgers zo snel mogelijk ‘up to speed’ om aan de balie van een hotel, in een kullere winkel of op het horecaterrasje, netjes in het Engels zijn/haar/its bestelling te doen, zodat het dienstdoend personeel snapt wat je mot. Ook de medewerker bij de makelarij en de gemeentebeambte zou er goed aan doen zich de finesse van het Engels eigen te maken.
Zoals een lid van ons eigen Koninklijk Huis duidelijk maakt; we need the talent. Daarmee wordt niet bedoeld dat we het talent van Nederlandse jongens en meisjes moeten aanmoedigen door het onderwijs te verbeteren, maar dat het Engelstalige wereldtalent moet worden aangetrokken om de grote technologische gaten te vullen op onze universiteiten en bij de IT Start-ups. Zonder dat verzuipen we geheid, als het niet is vanwege de digitale achterstand dan zal het zijn omdat het klimaat ons achterhaalt en Nederland overstroomt.
Als we niet genoeg ruimte laten aan buitenlandse AI'ers, kunnen de AOW'ers hun pensioentjes wel op hun buik schrijven. Al die data die nu nog als ongekuiste zooi rondzweeft bij wat ooit nationale pensioenfondsen waren, is allang in buitenlandse handen.
We kunnen alleen maar blij zijn, dat op gebied van de internationale technologie de wed-race voorlopig in het Engels geschiedt en niet in het Chinees, Arabisch, Hindi, Frans of Duits. Dankzij de invloed van Disney, The Beatles en X-box spreekt elke Mavo-leerling tot in Timboektoe een aardig woordje Engels. Dus met het oog op de toekomst kunnen we het simpel houden en onze moedertaal verwaarlozen. Dat is, volgens een ander lid van de koninklijke familie sowieso onvermijdelijk, want Nederlanders hebben toch geen eigen identiteit. Laten we daarom niet te veel seuren over moedertaal en vaderland.
