Naast het schrikbarend palet aan gruwelijkheden op moeder aarde is er ook ruimte voor dramatiek op microschaal. Eerst denk Ik met ongenoegen terug aan de tijd dat ik op 46-jarige leeftijd een respectabel aantal malen een motorrijdexamen aflegde met bedroevend resultaat. Momenteel zit ik uit te zoeken hoe je een rijbewijs verlengt als je 80 gaat worden. Ten derde: mijn kleinzoon werd onlangs opnieuw teleurgesteld door een examinator.
Voor het motorrijdexamen heb ik viermaal nul op het rekest gekregen. De laatste deceptie vond plaats op Sinterklaasdag 1992. Tja, sprak de exterminator plechtig: de goedheiligman doet niet ieder huis aan, u bent gezakt. Als u even mee naar binnen gaat zal ik u uitleggen waarom. Ik zei hem, happend naar adem, wat hij, wat mij betrof, met zijn uitleg kon doen. Met ongeveinsd dedain in zijn stem zei hij gedag en verdween in de zaal bij restaurant de Kogelvanger. Tandenknarsend ging ik op huis aan.
Het verlengen van het rijbewijs na het 70ste levensjaar stemt niet tot blijdschap en vereist van de bejaarde aanvrager zonneklaar een universitair werk- en denkvermogen. Een formulier waaruit na invulling moet blijken dat iemand lichamelijk en vooral geestelijk gezond mag worden geacht kostte 41 euro! Een voorgenomen keuring door een arts met een, door mij, onuitsprekelijke naam kostte 64,50 euro. Dan moet er nog een ZD-code (he wãh?) worden verstrekt door het CBR na eerste schouwing van de ingezonden gezondheidsverklaring (wachttijd max. 1 maand), welke dan weer door de keuringsarts samen met diens rapportage en de mysterieuze ZD-code, moet worden teruggezonden aan het CBR. Ruim 100 euro armer en opnieuw wachten (geen idee hoe lang) op go/no go van het CBR, niet goed? Geen geld terug! Lang leve onze overgereguleerde maatschappij. Bezit uw ziel in lijdzaamheid is dan het devies.
Mijn kleinzoon reed onlangs voor de tweede keer af. Examen vanaf 08:00 uur. Fijn, midden in de ochtendspits. Na afloop rijproef moest de examinator hevig contempleren waarom hij mijn jonge vriend liet zakken. Het argument werd, volgens kleinzoon, hem niet echt duidelijk. De man, een onderhorige van CBR managing director Alexander Pechtold, was iemand die ook niet echt leek mee te werken aan het verminderen van de wachtlijsten. Vond dit, gezien de enorme puinhoop bij het CBR, ook niet instantelijk te verwachten van Pechtold. Over een ‘mer à boire’ gesproken! In november 2019 werd Pechtold, na onder andere het opzetten en leiden van een soort kunstwerkencommissie en korte tijd als her-ver-ombouwmeester van het Binnenhof, uit de Haagse baantjescarrousel geslingerd, pal voor de deur van het CBR. Ik moet wel zeggen, eerlijk is eerlijk: Alex P. beheert sedertdien dit geweldige verdienmodel van onze overheid met verve.
