Een dag uit het leven van een labrador: Vandaag gebeurde er iets bijzonders. Er zat een Vlaamse gaai in huis. Alhoewel je mag eigenlijk niet meer Vlaamse gaai zeggen, want tegenwoordig heet het gewoon gaai en is het Vlaamse deel eraf gevallen. Als mijn junior baasje naar beneden komt rond een uur of 10, ontdekt hij dat er een plant, drie grote dennenappels, een lavasteen, een wierookbrander en wat kleine doosjes uit de vensterbank op de grond liggen in de keuken. Al snel krijgt een van de katten hiervan de schuld (maar ik wist wel beter...). Die kat is trouwens wel vaker wat onhandig en haalt regelmatig kattenkwaad uit dus dit was voor al die keren dat ze het wel gedaan had.
Dan vertrekt de jonge baas naar zijn werk nadat hij alles had opgeruimd. Ik heb me een tijdlang angstig achter het gordijn in de woonkamer verstopt. Ik vond het doodeng en ben onder een klein hoektafeltje door gekropen. Ik was zo geschrokken van al het kabaal van wat er op de grond is gevallen en die enge vogel. Het junior baasje heeft even moeten zoeken voordat hij mij gevonden had... de gaai zag hij niet.
Een paar uur later komt de grote baas thuis. Hij treft iets wat hoog op een kast staat, op de vloer aan. Hoe kan dat nou weer? De katten zijn wel heel erg aan het dollen geweest zeg! Alweer kregen de katten de schuld. Alsof die stomme beesten zo hoog gaan springen als ze aan het spelen zijn... duh…
Na een aantal uur thuis te zijn hoort mijn baas een raar geluid in de keuken bij mijn hondenvoerbak. Ik lig echter eindelijk weer ontspannen in mijn mand en de katten liggen te slapen in de krabpaal. Niet veel later ziet mijn baas een gaai zitten op de keukentafel???! Hoe komt die nou binnen?
Er ontstaat een soort slapstick. De baas wil de gaai vangen. De gaai vindt dit toch wel heel spannend en fladdert wild door de woonkamer naar de keuken heen en weer. Ik duik weg... O nee.. niet weer! De katten zijn weer getriggerd en gaan achter de gaai aan. De baas zet de keukendeur open, maar die domme vogel blijft maar rondjes vliegen met een stel hysterische katten achter zich aan zonder naar buiten te vliegen. Ik word er bloedzenuwachtig van…
Dan zet mijn baas de deur van de bijkeuken open en jaagt de gaai naar de bijkeuken en doet de deur gauw dicht zodat katten de vogel niet te pakken krijgen en hij de gaai beter kan vangen. Uiteindelijk lukt dat. De vogel laat zich vangen, zonder verzet of agressief gedrag, hij pikte niet eens. De gaai is eindelijk buiten en veilig. Even later zie ik hem weer aan de pinda's in de tuin hangen.
Maar hoe kwam het beest nou binnen? Dat is eigenlijk nog best een vreemd raadsel maar ik heb wel een vermoeden. Vroeg in de ochtend had de grote baas het bovenluikje open gezet bij de keukendeur om het huis wat te luchten. Normaliter hangen daar horrengaasflappen voor, maar die waren weggehaald omdat de achterdeur toch niet regelmatig meer openstaat vanwege de kou.
Volgens mij is de gaai via het klepraam naar binnen gekomen. Maar waarom? Hoe heeft hij dat gedaan via het klepraampje? Hoe komt het beest erbij om überhaupt naar binnen te komen? Heeft hij al eerder mijn hondenbrokken gejat? Heb ik daar dan niets van gemerkt? Ik schaam me diep als waakhond…
Vrouwtje deed echter het klepraam dicht toen ze in de ochtend als tweede naar haar werk ging en toen zat de gaai ineens opgesloten in huis met de twee katten en mijzelf. Vrouwtje heeft geen gaai gezien. Nog een wonder dat er niet meer schade was. Ik was doodsbang voor dat beest... Trouwens... Die vogel heeft dus buiten mijn hondenbrokken ook nog alle zaden uit de grote dennenappels uit Italië opgevreten. Nou kan het vrouwtje die niet meer kweken... Wat een brutaliteit.
