In de nacht van 28 op 29 oktober gaat de klok om 03.00 uur weer een uur teruggezet worden, bah! Deze wisseltruc werd in de Eerste Wereldoorlog door de Duitsers ingevoerd om op kolen en een bult andere zaken te besparen. Na afloop van Wilhelms frische und fröhliche Krieg werd in 1919 deze wisseling ongedaan gemaakt.
Jaren later, in 1940, herinnerde de grootste crimineel aller tijden zich de uitvinding en voerde opnieuw het systeem in. Vijf jaar na deze smerige oorlog werd in 1950 de regeling weer teruggedraaid. We zijn er nog niet, want in 1995 werd de tijdwisseling terug ingevoerd en vastgelegd in de Europese regelgeving. In 2016 bestudeerde de Bondsdag (alweer de Oosterburen) het effect van de tijdwisseling in een ongetwijfeld lijvig Germaans rapport: ‘Bilanz der Sommerzeit”, waarin de voordelen voor de economie werden betwijfeld. Het enige effect zou liggen op het terrein van de vrijetijdsbesteding…, daar heb ik persoonlijk nooit iets van gemerkt.
Genoeg gezeurd over de recente historie, maar we zitten er wel mee. Nu ontwaak ik elke dag om 06.00 uur in de zomertijd. Houdt in dat ik de eerste week na de switch al om 05.00 uur in de ochtend klaarwakker ben. Ik zie mensen, in verband met hun werk, noodgedwongen in alle vroegte hun hond, die nog niet bereid is om zijn plasje te doen, over het Moerenpad voortslepen.
We gaan meestal vroeg proviand inslaan om de drukte voor te blijven. Het zou dus tamelijk erg zijn dat ik om 06.00 uur voor de ingang van de Aldi in het WC Heksenwiel sta te trappelen als ik verzuimd heb om mijn uurwerken bij te stellen. De avonden zijn eveneens erg. Om 22.00 uur gaan we ons meestal bedklaar maken, maar het is dan pas 21.00 uur! Een uur dom naar het plafond gaan liggen staren heeft geen zin. Kortom, mijn eerste nachten zijn hierdoor een uur korter. Ik laat hier even de effecten op jonge kinderen buiten beschouwing.
Als dan de Deutsche Bundestag vaststelt dat het economisch voordeel beperkt is, wat mij betreft te danken aan de 24-uurs economie van heden, is het mij een raadsel dat de EU vasthoudt aan haar eerdere besluit. Wanneer schiet het waanzinnig overbetaalde Europees Parlement eens wakker om de nationale staten van Europa te manen een eenduidig besluit te nemen en op te houden met die pestregeling van tijden. Zouden wij het nog gaan meemaken? Hoop doet leven zegt het spreekwoord.
