.jpg)
Onlangs kuierde ik door het filiaal van die Zaanse grootgrutter in WC Heksenwiel; daar werd mijn oog getroffen door een feestelijk winkeldisplay van Neerlands bekendste bierboer. In het midden stond een middelgroot koelkastje in dat gifgroene kleurtje van Freddy H. Nieuwsgierig als ik ben opende ik de deur en sprak een AI-stemmetje dat beleefd vroeg of meneer een kouwe klets bliefde.
Volmondig riep ik: ”ja, wat dacht je wat?” Hier zakte dit beestje al meteen door het ijs van de geloofwaardigheid, want er gebeurde daarop helemaal niets. Blijkt dat het kastje kon worden gewonnen en ik vermoedde dat iemand zich een delirium moest zuipen om mee te dingen in die wedstrijd. Zulks komt overigens niet voor op mijn bucketlist en ik liet het display achter mij, een ervaring rijker en een illusie armer.
Na de voedseltocht terug naar de auto. Alle aangekochte waar in de achterbak gefrommeld, dan naar de bestuurderszetel. Zie ik tot mijn schrik dat er bij de deurklink een klein scherp deukje is gemaakt. Oorzaak: een of andere onoplettende medeweggebruiker of een van zijn/haar kindertjes had de deur van hun auto op de te nauwe parkeerplaats opengesmeten waardoor de punt van die deur zich in mijn bolide op afbetaling boorde. Ik verdenk iemand met een tweedeurs auto met van die asociaal grote deuren! Geen briefje van de schuldige hooligan en dus bedankt hè?
Grommend startte ik de motor en ging op weg naar de boer om daar de nodige proviand in te slaan. Op het brede fietspad daarheen, wat ook toegestaan is voor auto’s, kwam ik, oh hoera!, een waanzinnig breed landbouwvoertuig tegen, dat 90% van de wegbreedte in beslag neemt. In mijn prilste angst zag ik dat mijn deur het risico liep op veel grotere deuken dan eerder die dag. Dus, vol in de ankers en zuchtend achteruit op de vlucht slaan was het devies. Enige tijd later bij huis aangekomen heb ik, zoals gewoonlijk loodzware boodschappentassen, een krat Spa geel en diverse groenten, piepers en zomerkoninkjes het huis in gesjouwd om vervolgens met een natte rug van het angstzweet neer te vallen op de bank. Mij hoor je niet klagen dus: Oh happy day! en op naar de frietpan voor een troostsnack.
