Nelleke van der Zee, 21 jaar verslaggever

23 oktober 2022     Redactie Monica Rijpma

 

Nelleke heeft een paar kranten uit de beginjaren meegenomen als we afspreken bij Inloop de VERbindING op de Alexberg. Ze wil geen wijntje, wel een kopje thee.

 

Ik val met de deur in huis. Wat is beter nu dan 21 jaar geleden? “De techniek maakt alles echt wel een stukje makkelijker. De hoofdredacteur vertelde me laatst dat hij, zelfs als iets al in de krant staat, het nog kan aanpassen. Dat was vroeger wel anders. Als er een foutje in de tekst stond moest je de volgende editie een ‘erratum’ plaatsen.

 

Je schreef je stukje zo dat het precies paste op de juiste plek en pagina die toen nog werd geknipt en geplakt. Zodra het was aangeleverd op diskette (weet je nog? ) werd het gezet en kon niets worden veranderd.

 

Geluk bij een ongeluk

Het begon 21 jaar geleden eigenlijk door een ongeluk. Op de foto uit het smoelenboek zie je hoe jong Nelleke nog was toen dat ongeluk haar leven veranderde. “Na het ongeluk met mijn brommer kwam er een eind aan het leven van daarvoor. Ik ben opgegroeid met de overtuiging dat je voor je geld moet werken. Toen ik niet meer kon werken door het ongeluk viel mijn wereld uit elkaar. Toen ik weer iets kon, ben ik zo snel mogelijk gaan zoeken naar vrijwilligerswerk. Het Haagse Beemden Nieuws zocht redacteurs. Je kreeg een contract zodat je was verzekerd.”

 

 

“Er volgde een gesprek met Bert van Halteren die toen de voorzitter was van het bestuur en het was bekeken. Het leuke is dat Bert terug is bij de krant. Hij doet nu de acquisitie en IT. Gelukkig worden we steeds beter gelezen als online krant.

 

Vrijwilligerswerk toen en nu

“Een van mijn eerste stukjes ging over het jaarlijkse vrijwilligersfeest van de Vrijwilligerscentrale. Dat was toen in het Gelredome. Het was een hele dag voor vrijwilligers uit het hele land met bekende Nederlandse artiesten. De kop van het artikel was Haagse Beemden Nieuws gaat buiten de grenzen. Een ander evenement dat indruk op me heeft gemaakt was de opening van de Eurotoren – waar nu de Luchtmacht zit. Maar het zijn de projecten in de wijk die mij het meest aanspreken.

 

Er zijn altijd vrijwilligers geweest en dat is niet veranderd. Er waren een tijd lang veel tienermoeders en tienerzwangerschappen in Nederland. Een jongerenwerker van Vertizontaal heeft ook hier in de Haagse Beemden gezorgd voor opvang. Ze heeft die jonge zwangere meisjes kunnen begeleiden. Voor zo’n artikel ga je je wel inlezen want je wil de feiten weten. Daar groei je zelf als mens ook van.

 

Of het project van graffitikunstenaars voor al de fietstunneltjes in de wijk. Het zijn vaak een paar individuen die beginnen en daaruit ontstaan waardevolle acties die blijvend voor verbeteringen zorgen. Het graffitiproject in de fietstunnels was geïnitieerd door Peter van Kakerken, destijds fotograaf van het HBN.”

 

Verbinding

“Het ontstaan van de buurthuizen heb ik ook op de voet gevolgd. Het eerste buurthuis was een houten gebouwtje dat De Krakkemik heette. Het stond op het veldje in Kesteren waar nu de tijdelijke woningen staan. Daarna werd De Beemdentil gebouwd, dat nu Buurthuis Gageldonk heet. Dit was voor mijn tijd bij de krant, maar later kwam Buurthuis De Loper op de plek waar nu Het Beemdhuis staat. Toen dat werd afgebroken is Natasja Donkers samen met een groep vrijwilligers Ontmoetingscentrum De Sleutel begonnen in leegstaande klaslokalen aan de Vlierenboek. Daar ben ik nog steeds vaak bij activiteiten”

 

“Een van de interviews die me nog bijstaan uit de vroege jaren is toen Wally Brandenburg werd geridderd. Hij is nu overleden, maar hij heeft heel veel gedaan voor de voetbalsport en voor de jeugd in de wijk. Zijn vrouw, Marjan Brandenburg, was een tijdlang fotografe bij de krant. Ik heb altijd opgezocht wat er gebeurde op scholen en op humanitair vlak. Soms gaat dat hand in hand. Zo heeft Graaf Engelbrecht al een paar keer meegedaan aan een heel sportieve sponsoracties voor Join4energy, een stichting die fondsen verzamelt voor kinderen met een energiestofwisselingsziekte waardoor ze soms niet ouder dan 10 jaar worden. Dat raakt je als verslaggever.”

 

“Kunst heeft me altijd enorm aangesproken. In de Haagse Beemden hebben we veel fantastische kunstenaars die ik bewonder. De kunstroute is altijd weer een feest van ontdekkingen. Dit jaar wordt het een Kunstroute Haagse Beemden On Tour op 5 en 6 november. Ik was altijd al graag in gezelschap van kunstenaars. Als tiener schreef ik gedichten en vanaf mijn veertiende ging ik naar café Het Hijgend Hert (der jacht ontkomen) omdat daar altijd kunstenaars kwamen. Ik hield van de gesprekken.

 

 

Door het schrijven voor de krant kreeg ik meer zelfvertrouwen. In 2013 heb ik, onder het pseudoniem Waginem Ernst, in eigen beheer een kinderboek uitgegeven; De verloren diamant. Ik heb er een nominatie voor een boekenprijs aan overgehouden.

 

“Bij de krant werken is een leidraad om bij de maatschappij betrokken te blijven. Het is in de Haagse Beemden soms erg moeilijk om betrokkenheid en verbinding te krijgen. Het is een erg grote wijk. Er leeft gelukkig genoeg in de wijk. Ik doe het iets rustiger aan want ik ben met pensioen en hoef niet meer te hollen. Ik heb wel echt vervulling gevonden door de vele ontmoetingen en interviews voor de krant. Ik wil, als het even kan, nog jaren zo doorgaan bij HBNieuws - Modern Prinsenbeek.”

 

Beluister ook het interview met Nelleke op radio BVG door te klikken op onderstaande link: 

 

app.springcast.fm/17008/interview-met-nelleke-van-der-zee-redacteur-bij-het-hbnieuws

Terug Schrijf reactie

Reacties:

23 oktober 2022 - 12:36:32
Bert van Halteren

Leuk om weer terug in de tijd te gaan, Nelleke. Je hebt je sporen idd verdiend bij de krant! Het is leuk te zien hoeveel oudgedienden er nog of wéér bij de krant werken. Dat geeft vooral aan hoeveel voldoening je hieruit kan halen als vrijwilliger. Wellicht ook een goed idee voor anderen in de wijk! Ik hoop je nog lang aan het front te mogen meemaken. Heb vooral veel plezier!

In beeld

^ Naar boven