Wat is epilepsie bij dieren? Als een dier epilepsie heeft, komen de aanvallen meestal met enige regelmaat terug. Het kan ook bij een enkele aanval blijven. Epilepsie komt veel vaker voor dan we denken, het wordt namelijk niet altijd herkend of gezien. Niet elke aanval is hetzelfde en duurt even lang.
Er zijn twee vormen van epilepsie bij honden, katten en andere dieren.
- Partiële aanvallen: bepaalde delen van het lichaam zijn betrokken (stuiptrekken, zenuwtrekjes);
- Gegeneraliseerde aanvallen: het meest bekend zijn omvallen, bewustzijnsverlies, stijf worden van de poten, krampen van het hele lichaam, urineverlies.
Epileptische aanvallen bij honden en katten
In de normale situatie worden in de hersenen een heleboel signalen ontvangen, deze moeten verwerkt en weer op de juiste manier verzonden worden. De hersenen zitten heel ingewikkeld in elkaar, dus het is wel duidelijk dat het niet altijd goed hoeft te gaan. Onder bepaalde omstandigheden zijn er zoveel signalen tegelijk, dat de hersenen dat op dat moment niet kunnen verwerken. De signalen worden niet voldoende afgezwakt, waardoor ze gaan ophopen. Uiteindelijk komt het tot een uitbarsting, een soort ‘kortsluiting’ en een aanval is ontstaan. Het type aanval is afhankelijk van de plek in de hersenen waar het ontstaat en hoe groot de uitbarsting is.
Welke soorten epilepsie kennen we bij dieren?
We kunnen epilepsie onderverdelen in twee soorten.
- Primaire epilepsie zonder aanwijsbare oorzaak;
- Secundaire epilepsie met aanwijsbare oorzaak.
De primaire vorm is eigenlijk de ware epilepsie en komt dan ook verreweg het meeste voor, we noemen dit ook wel idiopathische epilepsie.
De secundaire vorm kent verschillende oorzaken, denk hierbij bijvoorbeeld aan hersenaandoeningen, virussen, vergiftigingen, te laag suikergehalte, leverziekte en zo zijn er nog wel andere oorzaken te noemen die echter minder van belang zijn.
Diagnose van epilepsie bij dieren
De diagnose is vaak lastig te stellen, ook omdat de dierenarts vaak op het verhaal van de eigenaar af moet gaan, de aanval is bij het bezoek namelijk al lang voorbij.
Op zoek naar een oorzaak
Primaire epilepsie komt voor op een leeftijd van een half jaar tot een jaar of vijf. Verder wordt de diagnose gesteld door alle andere oorzaken uit te sluiten. Er is ook bekend dat zeker de primaire epilepsie gedeeltelijk erfelijk is en dat bepaalde hondenrassen gevoeliger zijn.
De diagnose
Bij het stellen van de diagnose wordt er eerst goed nagevraagd, er volgt een goed lichamelijk onderzoek en vaak wordt het afgesloten met een volledig bloedonderzoek In bepaalde gevallen, als er bijvoorbeeld een oorzaak in de hersenen vermoed wordt, kan de dierenarts de hond doorsturen voor het maken van een scan maar dit is zeker niet iets dat standaard gebeurt.
Wanneer epilepsie bij honden en katten behandelen?
Wanneer wordt er nu tot behandeling over gegaan? Bij een eerste aanval die kort heeft geduurd meestal nog niet. Pas als er in korte tijd meer aanvallen komen of de aanvallen te lang duren, besluit de dierenarts vaak tot het geven van medicijnen. Medicatie zorgt ervoor dat de prikkels in de hersenen afzwakken, waardoor de kans kleiner wordt dat er een aanval kan ontstaan.
In het begin moet de dierenarts zoeken naar de juiste dosering, dit gebeurt aan de hand van bloedonderzoek. De lever- en nierwaarden van het bloed worden gecontroleerd, alsmede de hoeveelheid van het medicijn in het bloed. Als dit uiteindelijk allemaal goed is, hoeft het dier niet zo vaak meer op controle en kan het goed leven met epilepsie.
