Deze week: fragmenten uit een interview met de opa van Safina uit A6

 

Waar groeide je op?

De eerste zes jaar van mijn leven woonde ik in Amstelveen, daarna tot mijn 21e in Santpoort bij IJmuiden. Hierna ging ik samen jouw oma in Haarlem wonen. Als laatste zijn we in Alkmaar in een flat gaan wonen, hier is jouw moeder geboren.

 

Wat voor werk deed je?

Ik begon op de computerafdeling van de chocoladefabriek Droste. Dat klinkt lekker, maar we mochten nooit een hapje van de chocolade proeven. Hier heb ik je oma ontmoet.

 

Wie was je allereerste vriendinnetje?

Victoria, een buurmeisje in Santpoort. Ik was toen 17. Het heeft niet zo lang geduurd, want Victoria was streng rooms-katholiek en ik totaal niet. Toen ik van haar mee moest naar de kerk dacht ik, nee dit is niets voor mij.

 

Zeilen

Zeilen is altijd een van je grootste hobby’s geweest. Hoe oud was je toen je erachter kwam hoe leuk je zeilen vond?

We hadden buren, de familie Blankvoort, die hadden een zeiljacht. Zij vroegen me regelmatig een weekend mee te gaan zeilen, op een gegeven moment zelfs hele vakanties. Met een jacht van 12 meter. We gingen naar Engeland, de Franse kust, de Belgische kust, Denemarken enzovoorts. Zo ben ik besmet geraakt met zeilen. Ik kocht een eigen bootje. We zijn op de binnenwateren blijven varen. Later bouwde ik een eigen boot. Die moesten we verkopen, omdat Annechien (opa’s jongste dochter) continu zeeziek was. Hierna zijn we aan de caravan begonnen. Ik heb ook ooit meegedaan aan een race in New York. Toen was het weer echter zo slecht, golven van 8 à 9 meter hoog, dat we terug naar de kust moesten gaan.

 

Mama zegt altijd dat jij superstreng was vroeger als het om de zee ging, klopt dat?

Ja dat klopt zeker. De kinderen mochten van mij maar tot kniehoogte de zee in. De zee is heel onvoorspelbaar en water is enorm sterk. Zeker als je hele hoge golven hebt meegemaakt, dan wil je uiterst voorzichtig doen met je kinderen.

 

Selma

Dan nu nog een paar vraagjes over het boek Selma: aan Hitler ontsnapt, gevangene van Mao. Selma is namelijk familie van jou. Zij is jouw halfzus, toch?

Ja, dat klopt, zij was de dochter van mijn vader uit zijn eerdere huwelijk. Zijn eerste vrouw is in 1945 vergast in een concentratiekamp. Mijn vader was Joods. Hij zat ondergedoken bij mijn moeder. Ze hadden na de oorlog beide oorlogsverdriet en hebben elkaar zo in de liefde gevonden.

 

Zelf ben je niet in de oorlog geboren, maar je ouders hebben het wel meegemaakt. Heb je daar in jouw opvoeding nog wat van gemerkt?

Jazeker. Mijn vader en moeder hadden allebei oorlogstrauma’s en dat was absoluut terug te zien in sommige gewoontes die ze hadden of sommige reacties die ze gaven op bepaalde dingen.

 

Er is uiteindelijk een boek over Selma geschreven. In een gedeelte van het boek kom jij ook voor. Een hoofdstuk gaat zelfs een beetje over jou: Achter op de Mobylette met broer Max door Nederland heet dat hoofdstuk. Hoe is dat tot stand gekomen?

Carolijn Visser is de schrijfster van Selma. Op een gegeven moment kwam zij via het Joodse archief bij de dochter van Selma terecht. Carolijn vond het stukje met mij wel interessant voor het boek. In Nederland ben ik veel met haar opgetrokken, dus ik wist ook veel van haar verhaal. We hebben soms nog wel eens contact.

 

Ziekte dochter

Mama is begin 2020 erg ziek geworden. Ze kreeg toen borstkanker. Hoe was dat voor jou, om te horen te krijgen dat je dochter ziek is?

Een vreselijke periode. De geschiedenis viel een beetje in herhaling. Ik had slapeloze nachten. Als je kind zoiets overkomt, is dat afschuwelijk. Helemaal omdat je weet dat ze zelf een man en kinderen heeft. Wat voor gevolgen dat ziek zijn dan kan hebben houd je wel bezig.

 

Het was niet de eerste keer dat mama een ziekte of afwijking had. Toen ze 5 jaar oud was had ze iets met haar hart en moest ze een openhartoperatie ondergaan. Was dat niet heel erg eng?

Vreselijk eng. Om zo’n klein meisje in een megabed te zien liggen met allerlei toeters en bellen, afschuwelijk. In het begin werd ze in slaap gehouden en had ze allerlei slangetjes lopen vanuit haar mond en haar neus. Dat wil je niet weten. Ik hoop dat je zoiets nooit meemaakt. Gelukkig kwam het uiteindelijk allemaal goed. In beide gevallen. Je moeder is een vechtertje.

 

Heb je laatst gestemd bij de gemeenteraadsverkiezingen?

Jazeker. Ik vind dat als je dat recht hebt, dat je er gebruik van moet maken. Mensen die niet stemmen, mogen ook geen politieke mening hebben, vind ik. En aangezien ik die zeker wel heb, ga ik altijd stemmen. Mijn vader was een van de oprichters van de PvdA. Hij was ook financier van Het Vrije Volk, een Amsterdamse krant. Ik stem dus ook meestal op de PvdA, al vind ik het wel lastig nu. Er is zoveel keuze, alles is zo versplinterd. Hierdoor krijgen ze echt weinig voor elkaar daar in de Tweede Kamer, vind ik. Het enige wat ze doen is ruzie maken. Ik denk dat als er minder partijen zijn, dat het een stuk beter is en dat het ook veel makkelijker te regeren is.