.jpg)
Deze week: onderdelen uit een interview van de opa en oma van Mathijs uit A6.
U bent allebei opgegroeid in de Koude Oorlog, merkte u hier iets van en zo ja hoe heeft dit u beïnvloed?
Oma: De Varkensbaai-invasie, dit was een invasie in 1961 van rechtse Cubaanse ballingen met steun van de Amerikaanse FBI om het linkse beleid van Fidel Castro tot een einde te brengen, was heel spannend. De spanning en de angst van toen is ongeveer vergelijkbaar met nu ten opzichte van de situatie in Oekraïne.
Opa: Ik merkte wat van de discussie over of er kruisraketten in Nederland geplaatst moesten worden. Ik was vooral bang dat als er kruisraketten in Nederland geplaatst zouden worden, dat mocht er een oorlog komen Nederland meegesleurd zou worden en ook het doelwit van aanvallen zou worden vanwege deze kruisraketten. Ik ben wellicht hierdoor wat antimilitaristischer geworden maar ik was nog jong toen dit gebeurde dus ik weet niet of dit helemaal het geval is.
Zelf merkten opa en oma weinig verschil toen de Koude Oorlog afgelopen was, omdat ze het vooral via televisie volgden. Toen ik doorvroeg merkte mijn opa op dat het wel imponerend was om de Berlijnse muur te zien vallen en dat mensen dus gewoon weer vrij van Oost naar West konden rijden. Ook toen ze later in Tsjechië op vakantie waren zagen ze restanten van de Koude Oorlog zoals luidsprekers aan de lantaarnpalen en communes die leeg stonden. Toen ze naar Praag gingen zagen ze wel het plein waar de Praagse revolutie plaatsvond en bezochten ze ook de gedenktekens hiervan. Vroeger zagen ze de gebeurtenissen van de Koude Oorlog op televisie en dan echt het reizen naar deze plekken roept dan ook weer herinneringen op.
Wat voor onderwijs heeft u gevolgd?
Oma: Ik heb de mulo gevolgd en dan de handelskant hiervan. Dit is ongeveer vergelijkbaar met de mavo/havo. Hierna heb ik een boekhoudingsopleiding gedaan. Ook heb ik steno geleerd, Dit is een soort kortschrift dat gebruikt word door secretarissen om bijvoorbeeld te noteren wat er in een vergadering gezegd wordt om het dan later nog verder uit te werken.
Opa: Ik heb de ulo gedaan en dan ook de handelskant hiervan. Dit is ongeveer vergelijkbaar met de mavo. Hierna heb ik geen verdere opleiding gedaan, mede ook omdat vaak ziek was vanwege mijn astma. Ik heb later nog wel verschillende cursussen gedaan zoals een boekhouding cursus en verder onder andere een basisopleiding bouwkunde en een brandweeropleiding brandpreventie.
Wat was uw beroep? Waarom bent u dit gaan doen?
Oma: Ik was telefoniste en receptioniste. Ik vond het leuk werk om te doen omdat je dan ook veel contact had met andere mensen. Toen ze naar Breda verhuisden had ik geen werk want door de economische crisis was mijn thuisbaan vervallen. Echter wilde ik wel werken maar het was moeilijk om aan werk te komen en dus heb ik een tijdje kantoren schoongemaakt. Hierna heb ik vijf jaar gewerkt als gastvrouw in de schouwburg van Breda. Daarna heb ik twaalf jaar gewerkt bij OZ, wat later CZ werd, bij de klantenservice, ook weer vanwege het contact met andere mensen. Bij CZ heb ik ook verschillende cursussen gehad over de verschillende verzekeringen die hier verkocht werden.
Opa: Ik was rijksambtenaar. Dit was de eerste baan die ik kon krijgen zonder een medische keuring. Bij eerdere sollicitaties werd ik steeds afgewezen wegens mijn astma. Ik werkte bij het ministerie van Volkshuisvesting. Ik werkte als secretaris bij de huurcommissie en ook als unithoofd/plaatsvervangend hoofd van het kantoor. Later werkte ik bij de Inspectie Volkshuisvesting. Ik moest bij gemeenten controleren of zij de wet- en regelgeving van de volkshuisvesting en de ruimtelijke ordening goed uitvoerden.
Wat vond u de mooiste/ meest speciale plek waar u bent geweest?
Oma: Afrika was heel mooi, in een natuurpark de dieren die daar vrij rondliepen. Dit was heel mooi om te zien en de rust die hier was ook. Canada is voor mij ook een speciaal plekje met mooie natuur en vriendelijke mensen.
Opa: Canada was heel mooi, als je dan op de prairie op een heuvel stond kon je honderden kilometers ver kijken. De weidsheid van het land en de stilte die hierbij hoort waren heel indrukwekkend. Cuba was ook heel speciaal, omdat er op een bepaalde manier geen armoede is, omdat eigenlijk iedereen arm is daar en er geen verschil in inkomen is daar.
Ieder land heeft zo zijn speciale en mooie plekken. Het is ook heel indrukwekkend, omdat je op sommige plekken nog de stukjes geschiedenis kan zien die daar gebeurd zijn en die je alleen kent van de televisie maar die toch wel ingrijpend waren.
