Katten zijn gevoelige dieren. Als het baasje met ze naar de dierenarts wil, dan voelen ze dit aan. Ze zorgen dat ze net even wat langer buiten op avontuur gaan of ze verstoppen zich ergens in huis. Met enige regelmaat krijgen we dan ook een telefoontje : “Ja, normaal komt hij nu altijd thuis, maar hij is nog buiten”. Of : “Hij heeft zich verstopt op zolder”.
Er zijn allerlei trucjes om ze in de reisbench plaats te laten nemen, maar de kat wil nou eenmaal niet op deze reis. Na een autorit komen ze aan bij ons dierenziekenhuis. Gespannen, soms luid miauwend om hun duidelijke onvrede kenbaar te maken. Om de stress te verminderen hebben we een speciale ingang voor katten. In de kattenwachtkamer wordt de reisbench geparkeerd op de kattenparkeerplaats. Een veilige plek op hoogte zodat de kat goed om zich heen kan kijken.
Wat volgt is een bezoek aan de dierenarts. Een kat vindt dit maar gek, al dat gedoe aan zijn lijf. Als de kat weer veilig thuis is, is hij vaak nog even gekwetst en boos op zijn baasje. Hij kijkt je aan alsof hij wil zeggen : “Graag even overleggen, de volgende keer!”
Soms zijn er katten die hier geen last van hebben. Ze zijn ontspannen, voelen geen stress en laten het allemaal over zich heen komen. Chi-chi is zo'n kat. Hij werd bij ons gebracht voor een castratie. Natuurlijk voelde hij van binnen wel wat spanning, maar dat was aan de buitenkant niet te zien. Toen hij gecastreerd was en weer wakker werd uit de narcose, ging hij op zijn rug liggen en parkeerde hij zijn lichaam strategisch op de warmtemat. Hij spreidde zonder gêne zijn pootjes en lag heerlijk te relaxen. Hij ging recht achter zijn glazen deurtje liggen zodat hij alles goed kon zien en keek alsof het hem niks uitmaakte dat zijn mannelijkheid hem was ontnomen. Wat zou het fijn zijn als meer katten zich zo konden voelen als Chi-chi!
