Kunstenaar Margreet Lankhuizen exposeert van 11 oktober tot 13 december met haar ‘Polderhaasproject’ in Sociaal Cultureel Centrum ’t Kraaienest. Voor haar is deze eerste eigen expositie de kers op de taart. De expositie is te bezichtigen tijdens de reguliere openingstijden van 't Kraaienest.

Margreet kreeg in mei als kunstenaar bekendheid in de Haagse Beemden door de beschilderde betonblokken met daarop polderroutes in Park Kesteren en daarna met het coronakleed met 406 woorden, dat zij van oktober 2020 tot en met eind juni 2021 heeft geborduurd. Hiermee heeft zij voor haar gevoel de lockdown afgesloten.

Margreet is geboren en getogen in Terheijden en komt in 1985 in de Haagse Beemden wonen. Zij is getrouwd met Ad en moeder van twee kinderen. Zij was altijd al creatief, maar acht jaar geleden besluit zij om zich helemaal op de kunst te storten. Zij gaat naar IKO De Kunstacademie in Hoogstraten en volgt de eerste twee jaar kunstexploratie, waar zij kennis maakt met de verschillende disciplines van kunst. Aan het einde van het tweede jaar kiest ze voor schilderen, waar zij vijf jaar les in krijgt. Vorig jaar sloot zij deze opleiding succesvol af en momenteel is Margreet bezig aan het laatste ’specialisatiejaar’.

Conceptuele kunst

“Mijn expositie bestaat uit een verzameling van vier projecten”, begint Margreet haar verhaal. “Het zwaluwproject is ontstaan door mijn fascinaties voor deze vogels. Ik heb hun vlucht gevangen in twee schilderijen en een wandkleed. Een schilderij symboliseert het koele Nederland, dat zie je ook aan de kleurschakeringen en het tweede toont het warme Afrika. In het wandkleed heb ik 900 meter garen verwerkt. Met de verschillende kleuren geef ik aan wat de zwaluw onderweg ziet en ieder geborduurde centimeter staat voor tien kilometer vliegen.

Alles wat ik tijdens mijn wandelingen tegenkom, kan een inspiratie zijn voor mijn schilderijen. De analyse van een betonmolen, die ik onderweg heb gezien, heb ik in een drieluik weergegeven.”

Tegenstelling

“Ik vind het leuk om tegenstellingen in een drieluik of tweeluik terug te laten komen”, vervolgt Margreet haar verhaal.

Het bloemenproject: “Ik heb laatst een expositie van bloemen in het Mauritshuis gezien en dat bracht mij op het idee om ‘onze polderbloemen’, die ik ook schitterend vind, met acrylverf op het canvas vast te leggen.

Mijn liefde voor de Haagse Beemdenpolder komt in mijn schilderijen en wandkleed naar voren, dat is mijn polderproject. Iedere wandeling die ik maak documenteer ik en daar maak ik dan kunst van. Het is een heel uitgebreid project met schilderijen, boeken en kussens, die ik helaas niet allemaal op deze locatie kan laten zien. Wat mij ontzettend boeit is om een object dusdanig vorm te geven dat het eigenlijk niet herkenbaar is. Dat geeft de toeschouwer de gelegenheid om zijn eigen fantasie erop los te laten. Tijdens de rondleidingen op mijn expositie heb ik al veel leuke reacties gehad.”

De wandeling

“De meeste schilderijen zijn met olieverf gemaakt”, zegt Margreet. Achter ieder schilderij zit een diepere gedachte. Zo kwam ik tijdens een van mijn wandelingen een vervallen schuur tegen en een merel. Die twee heb ik dan in een schilderij verwerkt, op een dusdanige manier dat de schuur onherkenbaar wordt.

Ik heb zoveel liefde voor onze polder. Ik zou graag willen dat iedereen gaat ervaren hoe mooi het daar is, als je er maar op een andere manier naar kijkt. Daarom organiseer ik op 12 december een wandelroute van 8 kilometer. Wij starten vanaf ’t Kraaienest. Geïnteresseerden kunnen zich via het onderstaand e-mailadres opgeven.”

E: polderhaas@icloud.com