Verhalen in coronatijd – de opa van Corijn

22 september 2021     Redactie en foto leerlingen Graaf Engelbrecht

 

In deze coronacrisis zijn veel mensen eenzaam, in het bijzonder ouderen. Daarom hebben leerlingen van Graaf Engelbrecht interviews afgenomen bij deze ouderen om de eenzaamheid iets te verlichten. Vandaag komt de opa van Corijn aan het woord.

 

Heeft u een oorlog meegemaakt?

Ja , ik heb de Tweede Wereldoorlog meegemaakt. Het was een erg spannende en enge ervaring. Hopelijk hoef ik dit nooit meer mee te maken.

 

Begreep u toen wat er aan de hand was als kind?

Wij wisten zeker wat er aan de hand was. We wisten dat de Duitsers bezig waren om ons klein te maken. De Duitsers waren echt de vijand en ze waren tegen de hele wereld. En ook met name tegen de Joden.

 

Wat voor invloed heeft de oorlog op uw jeugd gehad en wat kunt u zich er nog van herinneren?

Het lager onderwijs was met beperking en in een café waren noodruimtes gemaakt.

Ook gingen wij ’s morgens naar de kerk. En als we dan de kerk uitliepen dan stond er een stapeltje brood klaar voor ons. Er lagen ook speculaaskoeken en bieten in schijfjes. En dan gingen wij kijken welke het hoogste was, omdat iedereen het meeste wilde aangezien we heel weinig te eten kregen.

 

En in de avond gingen we naar de gaarkeuken voor warm eten. En dat werd centraal gekookt en dan kwamen ze met een grote emmer in een perceel staan en dan moest je aangeven hoe groot je gezin was. Dit moest je ook aantonen met je adres en andere bronnen. Nadat je dit had aangegeven kon je een paar scheppen warm eten krijgen. Met name was dat roggepap, melk met een beetje rogge erin, en een paar aardappels en dan was dat al veel.

 

Wij zitten nu te zeiken over de avondklok met corona, maar als je toen na 20.00 uur op straat liep, werd je meteen gedood. Er was geen waarschuwing, het was ineens, KLATS, dood. Eén stap uit de voordeur en je lag op de grond.

  

Weet u nog wat u deed op de dag van bevrijding en hoe heeft u dit meegemaakt?

De Amerikanen, Engelsen en Canadezen kwamen ons bevrijden. Ik stond binnen te kijken naar de vliegtuigen en bombardementen. We zijn toen gaan schuilen in de gang en op de grond gaan liggen. De kogels gingen letterlijk door de houten voordeur en rakelings over ons heen. De kogels gingen dwars door het hele huis en op het einde zagen we honderden kogels en scherven op de grond liggen.

 

Terwijl Eindhoven bevrijd was ging mijn vader melk halen voor mijn zusjes. Maar op de terugweg moest hij heel snel in de sloot liggen, omdat de Duitsers alsnog terugkwamen met de laatste troepen. De Duitsers gingen precies over de brug waar hij vlak naast lag. Uiteindelijk hebben ze mijn vader niet gezien. Dit waren echt hele spannende gebeurtenissen die ik nooit zal vergeten. Hier kan ik nog honderd verhalen over vertellen.

 

Jullie hebben echt geen idee wat een oorlog is en hoeveel impact dat heeft. Op de tv zie je weleens oorlogsfilms maar dat is niet te vergelijken met de oorlog die vroeger plaatsvond. De huizen in Eindhoven waren helemaal plat, er stond geen steentje meer op elkaar. Zoals je nu kinderen in het puin ziet lopen in Syrië, zo zag het er vroeger bij ons in Eindhoven ook uit.

Terug Schrijf reactie

Reacties:

22 september 2021 - 09:17:08
Lisette

Wat een indrukwekkend verhaal en goed dat iedereen weer eens wakker geschud wordt. We moeten minder klagen maar juist waarderen wat we wel hebben.

^ Naar boven