Kunstenaar Margreet Lankhuizen, bekend van de beschilderde betonnen blokken in Park Kesteren met haar looproutes van de Haagse Beemdenpolder erop, leest gedurende de hele coronalockdown de krant. Niets bijzonders zult u zeggen, maar haar valt op hoeveel woorden er worden geschreven met het woord ‘corona’ ervoor. Dan begint het meteen bij haar te kriebelen en ontstaat het idee om alle woorden vast te leggen. Haar creatieve geest komt op gang en Margreet borduurt deze woorden op een zelfontworpen tafelkleed.

Margreet is geboren en getogen in Terheijden en komt in 1985 in de Haagse Beemden wonen. Zij is getrouwd met Ad en moeder van twee kinderen. Ze is altijd al creatief geweest, maar acht jaar geleden besluit ze om zich helemaal op de kunst te storten. Zij gaat naar IKO De Kunstacademie in Hoogstraten en volgt de eerste twee jaar kunstexploratie, waar zij kennis maakt met de verschillende disciplines van kunst.

Aan het einde van het tweede jaar kiest Margreet voor het schilderen, waar zij vijf jaar les in krijgt. Vorig jaar heeft zij deze opleiding succesvol afgesloten en momenteel is Margreet bezig aan de laatste twee jaar ’specialisatie’. In juni 2022 hoopt zij klaar te zijn met de opleiding, die dan in september wordt afgesloten met een grote expositie bij de IKO. Naast het schilderen heeft Margreet ook andere hobby’s zoals; naaien en borduren, wandelen en hardlopen door de Haagse Beemdenpolder.

Engelengeduld

“Bij het lezen van de krant vielen mij die coronawoorden op”, begint Margreet haar verhaal. “Ze gaven mij een naar gevoel. Het virus greep zo om zich heen en was onvoorspelbaar. Ik wilde er meer grip op krijgen en vond dat ik er iets mee moest doen! Ik heb de woorden allemaal uit de krant geknipt en op een karton geplakt. Van een witte linnen doek van anderhalf bij anderhalve meter, dat de geadviseerde afstand symboliseert, heb ik een tafelkleed gemaakt. 

Ik begon in oktober 2020 met zwarte DMC-borduurzijde een voor een de woorden erop te borduren. Een heel karwei! Per woord kost het mij een half uur en er staan er 406 op, dus reken maar uit! Om ervoor te zorgen dat ik de woorden niet dubbel op het tafelkleed zou borduren heb ik ze ook in een boekje opgeschreven. Als einddoel stelde ik, dat het tafelkleed af moest zijn als de lockdown voorbij was.

Het was even aanpoten, maar het is me gelukt. Eind juni was het tafelkleed klaar! Eigenlijk is het tafelkleed bedoeld voor eigen gebruik. Maar mijn docent van de IKO, Tom Woestenborghs, vindt het zo bijzonder, dat hij mij heeft voorgesteld om het eerst te exposeren. Ik ben blij dat het af is en dat ik mijn target heb gehaald. Het geeft mij een gelukkig gevoel!”

Objet trouvé

Margreet kan niet stil zitten, zij is alweer met een nieuw project gestart. Tijdens haar wandelingen door de polder vindt zij vaak voorwerpen. Die neemt zij mee naar huis en legt zij dan op een stuk papier in de zon. Zo ontstaan er bijzondere afdrukken.

Margreet maakt een foto van het voorwerp, die bewaart ze in een mooi zelfgemaakt boek met een omslag van stof. Ook de afdrukken op papier worden in zo’n boek bewaard en om het nog compleet te maken borduurt Margreet haar wandelroute naar de vindplaats, als zijnde haar schatkaart. “Zo ontstaat er kunst, waar ik niet veel voor hoef te doen”, zegt zij lachend. “Ik noem het ‘objet trouvé’. Al mijn werken wil ik in september bij IKO De Kunstacademie tentoonstellen.”

Margreet heeft nog een wens. Zij zou graag een social sofa met deze coronawoorden in mozaïek willen maken, om de coronatijd vast te leggen.

E: polderhaas@icloud.com