De grasaar die overal in onze wijk voorkomt, kan een bedreiging zijn voor de gezondheid van uw hond en in de ergste gevallen zelfs de dood van uw trouwe kameraad veroorzaken. Van juni tot en met augustus is het risico het grootst, en dan vooral voor rassen met middellange of lange haren.

Grasaren bestaan uit zaden met weerhaakjes die zich aan de vacht van de langharige hond kunnen vasthechten. Sommige zaden dringen zich vervolgens door de huid heen. Hierop volgt een ontstekingsreactie.

Waar hechten de grasaren zich?

• In het oor. Hierdoor kan een oorontsteking ontstaan. Soms dringen de aren helemaal door het trommelvlies heen. De hond schudt vaak met z’n kop, houdt z’n kop scheef of krabt aan z’n oren. Soms jankt hij bij het krabben, omdat hij pijn heeft.
• In de huid. Ze zijn vaak tussen de tenen te vinden, maar ook op andere plekken van het lichaam, zoals bijvoorbeeld de oksels, kunnen de grasaren diep in de huid terechtkomen. Als de grasaar tussen de tenen zit loopt de hond makt en likt hij veel tussen zijn teken. Als er een klein gaatje zichtbaar is, kan het zijn dat er een grasaar in zit. Soms lukt het om deze eruit te trekken. Als het toch gaat ontsteken moet de dierenarts op zoek gaan naar de grasaar en deze eventueel operatief verwijderen.
• In het oog. Via het ooglid kunnen grasaren achter de oogbol terechtkomen. Dat kan ernstige beschadigingen en ontstekingen veroorzaken. Tranende ogen kunnen wijzen op een grasaar. Of de hond wrijft in z’n ogen.
•  In de keelholte of de slokdarm. Door te slikken blijft de grasaar hier soms vastzitten. Als de hond veel hoest, kan een grasaar hiervan de oorzaak zijn.
• In de neusgaten. Hierdoor beschadigt het neusgat of er ontstaat een ernstige neusontsteking. De hond kan bloed gaan niezen.

Controleer uw hond!

Door grasaren bijtijds op te sporen kan veel ongemak voorkomen worden. Controleer daarom na elke wandeling alle mogelijke plekken waar grasaren zich kunnen hechten. Zo ben je er altijd vroeg bij. Ga bij twijfel altijd bij de dierenarts langs.