In deze coronacrisis zijn veel mensen eenzaam, in het bijzonder ouderen. Daarom hebben leerlingen van het Graaf Engelbrecht interviews afgenomen bij deze ouderen om zo de frequent aanwezige eenzaamheid iets te verlichten. In deze wekelijkse rubriek nemen wij u mee in deze verhalen die uit de interviews zijn gekomen. Om te beginnen nemen wij u mee in het verhaal van de opa en oma van Sam.
Toen ik vroeg wat mijn opa en oma het grootste verschil tussen toen en nu vinden, bleek dat toch wel de verzuiling te zijn. Alles was gebonden aan een geloof. Zo vertelde opa dat ze vroeger alleen naar de katholieke kruidenier gingen. Protestant, communist, katholiek: het werd allemaal gescheiden van elkaar. De winkels en de sportverenigingen zijn daar een mooi voorbeeld van. Zo waren er in Glanerbrug ook vijf verschillende muziekkorpsen, allemaal van een andere religie. Opa en oma kwamen weinig in contact met mensen van een ander geloof. Ze moesten naar een katholieke school, want dan was de kans groter een katholieke partner te ontmoeten. Als je met iemand thuis kwam die een ander geloof had, werd dat vaak afgekeurd.
Oma vertelde ook dat ze denkt dat het vroeger thuis vaak strenger was. Ze gingen vaak vanuit school direct naar huis. Als ze afspraken met vrienden dan moesten ze voor tien uur ‘s avonds thuis zijn. Toen ze ouder werden werd dit wel minder. Nadat opa en oma elkaar ontmoet hadden gingen ze vaak naar de buurtbar. Ze gingen dan om acht uur weg en waren al om twaalf uur binnen, terwijl de jongeren nu pas om twaalf uur gaan feesten. Een ander groot verschil is dat er toen weinig mensen in hun omgeving auto’s hadden.
In die tijd was het nog niet zo geëmancipeerd als nu. Het was toen normaal dat de vrouwen huismoeder werden om voor de kinderen te zorgen. Wel begon er al meer emancipatie te komen, want sinds kort mochten de vrouwen toen blijven werken nadat ze kinderen hadden gekregen. Toch kozen de meeste vrouwen ervoor om thuis te blijven. Er was hierdoor ook geen kinderopvang.
Wat ik zelf nog een verschil vind is de relatie tussen jongens en meiden. Ik heb het idee dat romantiek toen veel meer gewaardeerd werd dan nu. Zo stuurde opa elke dag brieven naar oma toen hij op vakantie was. Hij maakte de brief elke keer wat groter zodat oma ze makkelijk in elkaar kon vouwen en kon bewaren. Dit zou tegenwoordig alleen maar klef worden genoemd. De komst van de mobiele telefoons speelt hierin een grote rol. Maar niet alleen dat: in die tijd was het van belang om een partner te vinden die het gezin onderhield. Ik denk dat dit ook een grote reden is dat er toen meer romantiek in de wereld was: dat mensen er meer moeite voor wilden doen. Nu is het niet zo belangrijk om een partner te vinden en dus is de romantiek een beetje verdwenen.
CORONA
