Ik mag een laatste woord richten aan de nabestaanden. Het is de wens van Bram en samen hebben we doorgesproken en opgeschreven wat zijn woorden over zichzelf zullen zijn. Ook mag ik vertellen dat we heel veel plezier daaraan hebben beleefd.

Hier komt het verhaal. Zelf ben ik iemand die altijd naar perfectie streeft. Ik stel hoge doelen zodat ik mij uitgedaagd voel. Een uitdaging haalt het beste in mezelf naar boven en stelt me in staat om de capaciteiten die ik heb optimaal in te zetten. Ik kan je vertellen dat het een fijn gevoel is. In mijn werk streef ik naar de hoogste kwaliteit. Hierin doe ik geen concessies. De lat ligt zo hoog dat hij soms onzichtbaar is. In werk maar ook privé. Ook in de opvoeding van mijn beide kinderen. Maar ik evalueer en reflecteer. Want ik wil natuurlijk ook de perfecte partner en ouder zijn.

De onzichtbare lat en de constante druk van presteren zouden voor mentale vermoeidheid kunnen zorgen, maar ik kan als geen ander ontspannen. Op zondag lig ik uren op de bank. Want ook lui zijn beheers ik tot in perfectie. Ook op andere dagen trouwens! Ik ken mijn lichaam en weet wanneer de batterij weer opgeladen moet worden. Ik lees een boek of ga wandelen. Ik ontspan omdat ik weet dat het nodig is.

En ondertussen stromen mijn hersenen vol met nieuwe ideeën en uitdagingen. De uitvoering van nieuwe ideeën daar komt niet veel van terecht. Omdat ik bang ben dat ik de perfectie niet kan bereiken. Ben ik perfect? Nee, maar dat hoef je een perfectionist ook niet te vragen. De perfectionist wordt deels gedreven door extrinsieke motivatie. Dat klopt. Hij vindt het belangrijk wat anderen van hem vinden. Maar deze hunkering naar positieve waardering brengt hem dichter bij zichzelf. Je hebt anderen nodig om jezelf te ontdekken. Daarbij ben ik ook dol op complimentjes. Dat doet mijn gevoel van een perfectionist te zijn goed. Daarbij ben ik erg goed in het delegeren. Ik ben in staat om de juiste mensen aan te trekken en dat zij het werk voor mij doen. Graag ben ik dan ook de vriend van iedereen!

En dan nu de mensen die pretenderen dat de perfectionist heel goed moet oppassen. Dit is een typische reactie van een perfectionist naar de mensen die de zesjescultuur vertegenwoordigen in dit land. Mensen die zeggen dat goed wel goed genoeg is. Mensen die zeggen dat er fouten gemaakt mogen worden en ondertussen anderen veroordelen. En dat het o zo lastig is om aan de zogenaamde standaard te voldoen.

Kom op zeg! Wat een gezeur! Stiekem zijn al deze mensen jaloers op de perfectionist die in tijden van zogenaamde drukte het verschil maakt en blijft presteren. Ja, eigen inzicht dat heeft de perfectionist maar weinig. Althans dat maak ik duidelijk naar mijn vriend. Praatjes vullen geen gaatjes. Steeds weer komt naar voren dat anderen zijn ideeën uitwerken. Hijzelf, de perfectionist, is totaal verlamd door de onmogelijkheid om te presteren, omdat de niet haalbare perfectie hem helemaal immobiel maakt en hij verstijfd van angst in bed ligt. Omdat hij de dag der dagen niet aankan.

Omarm de perfectionist in je organisatie. Hij zorgt voor de hoogst haalbare standaard. De perfectionist zal er alles aan doen om successen te boeken. Ondanks crisis of tegenslag. Bij tegenvallende resultaten zal hij niet snel naar zichzelf maar naar anderen wijzen.. Ook gaat hij op zoek naar verbetering en vooruitgang.

Als je de volgende keer een perfectionist tegenkomt, wees dan eens verwonderd en vraag naar zijn of haar drijfveren. Goede kans dat de perfectionist, welbespraakt als hij is, deze perfect weet te benoemen in tegenstelling tot de zo-ben-ik-nu-eenmaal-mens. Vraag de perfectionist eens hoe het kan dat hij of zij het zolang volhoudt en waar de energie vandaan komt. De energie van de perfectionist is dat hij anderen kan enthousiasmeren.

Gezond perfectionisme komt heel dicht in de buurt van bevlogenheid. En zou je dit stiekem ook niet wat meer willen zijn? Spreek de perfectionist aan vanuit een oprechte nieuwsgierigheid of laat hem of haar anders met rust.

Bij dezen is het nu eens hardop gezegd. Terwijl Bram dood in ons midden is. Je ziet hem niet, je hoort hem niet. Hij rust nu voor eeuwig in deze kist. Geniet er van Bram, ik zal je missen.