Peter van Straaten is bekend geworden met zijn cartoons in Het Parool. Wie kent niet zijn tekeningen ‘Het dagelijks leven’. Nog succesvoller waren zijn tekeningen over de conservatieve vader in het eeuwige streepjespak en zijn linkse magere zoon. Dit populaire duo vindt tegenwoordig nog steeds gretig aftrek, in stripboekvorm.

In het Allard Pierson Museum te Amsterdam loopt momenteel een grote tentoonstelling van deze getalenteerde cartoonist. Het Rijksmuseum bezit vijftig van Peters tekeningen. Het oeuvre van Van Straaten is divers. Zo schreef hij twee eenakters waaronder ‘Welwezen’. Dit stuk van drie kwartier is met succes in 1986 door Toneelgroep Centrum gespeeld. Welwezen gaat over een patiënt met psychische problemen die een zorginstelling voor de uitdaging stelt om per direct gelukkig gemaakt te worden. Woordgrappen en communicatiestoornissen vormen de basis van dit mooie, pittige toneelstuk.

Regisseur Bert van Gerven slaagde erin om met drie nieuwkomers het stuk ‘Welwezen’ in de Haagse Beemden op de planken te krijgen. Het toneelstuk ging gisteren in première in Ontmoetingscentrum De Sleutel. Een prestatie om trots op te zijn. Voor Natasja Donkers, beheerder van De Sleutel, was het ook een première. Het was voor het eerst dat in het ontmoetingscentrum een toneelstuk werd gespeeld. Natasja kijkt tevreden terug op het evenement.

Hoofdrolspeelster Alice van Vuuren (24) speelt de verveelde en vervelende patiënte. Alice heeft ervaring met zingen en brengt in het stuk het lied ‘Laat me’ van Ramses Shaffy ten gehore. Ondanks recente problemen met haar stem lukte dat wonderbaarlijk goed. In haar spel is Alice naturel, vlot en geloofwaardig. “Ik ben gegroeid tijdens de repetities. Bert gaf toen speltraining waar ik veel aan heb gehad. Ik heb me in het personage gestort en weet waar het stuk over gaat. Dat geeft mij een goede basis om in het stuk te spelen. Ik kijk na deze vuurdoop nu al uit naar toekomstige theaterproducties.”

Het stuk vangt aan met het lied ‘What a wonderful world’, gespeeld door de getalenteerde trompettist Wilco Colin. Als deze frisse en energieke vijftiger begint te spelen luistert iedereen ademloos. Wilco groeide op in een muzikale familie. Hij startte als negenjarige zijn liefhebberij op de bugel, een fanfare-instrument dat een mooi zacht geluid produceert. Ook zijn kinderen zijn elk een bijzondere creatieve weg ingeslagen. Wilco speelt al veertig jaar bij Muziekvereniging Fidelis en daarnaast is hij een veelbezet trompettist. Hij verdeelt bijna al zijn vrije tijd over de diverse projecten. Hij kan moeilijk nee zeggen als hij gevraagd wordt. “Omdat het iedere keer weer zo anders is maar tegelijkertijd fantastisch om te doen.” Ook voor Wilco was de première een première. Toneel was voor hem de eerste keer en een prachtige aanvulling op zijn ervaringen.

Secretaresse

Ook voor Pauline de Bats die de secretaresse speelt was het letterlijk een première. Pauline is een alleskunner. Ze heeft op haar vijftigste cum laude een opleiding receptioniste en een jaar later met succes de secretaresseopleiding afgerond. Van kinds af aan doet ze aan ballet en dat is aan haar prachtige houding te zien. Als Pauline haar tekst zegt, weet ze met een exacte timing en op de juiste wijze de humor die Peter van Straaten in het stuk legde weer te geven. Het lukt haar om het publiek te laten lachen waar de schrijver dat wilde, een mooie prestatie.

Koffie!

Egidia Beverwijk heeft veel ervaring met operette in een koor en ze heeft een seizoen ervaring opgedaan bij Teater ‘77. Egidia organiseert creabijeenkomsten in Buurthuis Gageldonk en is via regisseur Bert bij de groep geïntroduceerd. Omdat de cast reeds compleet was, werd voor Egidia een rol gecreëerd. Ze speelt koffiejuffrouw Noortje. En dat doet ze geweldig. Als ze vanachter de coulissen het toneel op komt lijkt het alsof het licht aangaat. Dat komt omdat ze van nature een bijzondere energie uitstraalt die het publiek oppikt. Daarbij heeft haar stem een aangenaam heldere klankkleur. Met deze combinatie levert ze een dynamische bijdrage die een mooie aanvulling vormt op hetgeen Peter van Straaten met zijn stuk heeft bedoeld.

Jaqueline Paridaans neemt de rol van therapeute op zich. In Lage Mierde speelde ze op haar zeventiende rollen bij het dorpstoneel. In Luyksgestel stond ze op de planken in het openluchttheater in de bossen. Veel ervaring deed ze op bij theater Attitude. Zes jaar lang speelde ze rollen als onderdeel in het onderwijs bij onder andere ROC scholen met het doel leerlingen enthousiast te maken voor de zorg. Toen Jaqueline de buurtapp las met de oproep van Bert kroop het bloed waar het niet gaan kon. Jaqueline declameert haar tekst op zodanige wijze dat deze altijd perfect verstaanbaar is. Zonder microfoon een hele prestatie.

Het stuk ‘Welwezen’ is op zaterdagavond 21 mei in Buurthuis Gageldonk te zien, aanvang 20.00 uur. Entree 5 euro. Tijdens het Haagse Beemden Festival op 11 juni wordt het toneelstuk om 15.00 uur in ‘t Kraaiennest opgevoerd.