Wandelend door de Bredestraat aan de rand van het Haagse Beemdenbos, viel het oog op twee mooie, rustige ezels in een weiland. Even later volgde een kort gesprekje met de eigenaar, die ook zijn schitterende bloementuin met daarbij een prachtige zelfgebouwde molen liet zien. Dat was uiteraard koren op onze eigen molen! Er werden foto’s gemaakt, een uitgebreider bezoek kon natuurlijk niet uitblijven en het Haagse Beemden Nieuws was van harte welkom. Zo belandden we in de gezellige keuken van de gebroeders Bastiaansen.

De broers, Jan en Jos, zijn 78 en 68 jaar oud. Ze werden op dit adres geboren in een gezin met zeven kinderen. Samen bleven ze bij hun ouders wonen en zijn ze de op één na oudste oorspronkelijke bewoners in dit gebied. Vroeger runden ze hier een veeteeltbedrijf en teelden zij allerlei soorten groenten. Nu staan er nog pompoentjes aan de weg en wat snijbonen om voor een klein bedragje mee te nemen. Jan heeft tot zijn 75^e jaar de koeien gemolken. Tegenwoordig hebben de broers vier koeien als hobby en verbouwen zij nog wat groente voor zichzelf. De velden achter het huis zijn verpacht en worden ook voor groenten gebruikt.

Joke en Sara

De ezels kwamen zo’n elf jaar geleden in hun leven, toen een mevrouw een ezel kreeg maar er geen weitje voor had. Zo deed Sara haar intrede. Er werd al snel een kameraadje bijgekocht, zodat Sara niet eenzaam zou worden en dat was Joke. Deze dames wonen nu alweer elf jaar op de boerderij en hebben het prima naar hun zin. Sommige mensen uit de wijk lopen regelmatig langs, speciaal voor de ezels. Ook kwamen in coronatijd, toen de kinderboerderijen gesloten waren, steeds meer gezinnen met kinderen langs. De ezels hebben een stal en een wei ter beschikking, dus ze kunnen binnen of buiten verblijven, net waar ze zin in hebben.

De molen

Hoe kom je op het idee om zo’n molen in je tuin te bouwen? “Ik had twee nieuwe boxen in de stallen gezet,” vertelt Jos, “daarna hield ik vier ijzeren buizen over. Die heb ik in de grond gestoken en opeens zag ik daar een molen in en toen wilde ik die ook maken. Ik had al dat ijzeren geraamte, waardoor hij stevig staat en niet zomaar omvalt. Eromheen heb ik de molen opgebouwd uit afgebikte ijsselsteentjes. Dat afbikken heb ik zelf met de hand gedaan en daar was ik wel een paar weken zoet mee.” Op de vraag hoe lang het opbouwen van de molen geduurd heeft, lacht Jos: “Dat heeft jaren geduurd en wel met flinke tussenpozen.” Ook Jan moet lachen. Hij heeft het allemaal meegemaakt. Maar het eindresultaat mag er zijn! Je kunt er zelfs naar binnen en ook de wieken kun je in de gewenste stand zetten, zoals onder andere vreugde, rouw, spoed of feest.

Een paradijsje

Wat een prachtige tuin hebben de broers bij hun huis, een genot om te zien! Heerlijk groen met heel veel verschillende planten, bloemen en paadjes. Ook langs de Bredestraat is al te zien dat hier mensen met hart voor de natuur wonen. Alles wordt door Jos keurig bijgehouden en op zijn tijd weer gezaaid. Werkelijk een lust voor het oog. Maar ook hier dreigt een slang in het paradijs….

De toekomst

Met het aanleggen van een ondergrondse hoogspanningskabel in plaats van de hoogspanningsmasten in de Haagse Beemden, komt er misschien een opstijgportaal te staan op de landerijen van de broers. Zelf hoeven ze daar door de begroeiing niet op uit te kijken, maar bewoners uit Kroeten hebben hier absoluut geen zin in. Het verstoort hun prachtige uitzicht op de polder en het waterpark met alle vogels. Het laatste woord is hierover nog niet gezegd. Hopelijk kan er een andere oplossing gevonden worden.