Tussen Sint en Kerst

Sinterklaas hebben we weer achter de rug, gelukkig. Toen vroeger geluk nog heel gewoon was en ik mijn jeugd in Rotterdam doorbracht, wilde het in de sinterklaastijd nogal eens voorkomen dat er twee Sinten tegelijkertijd in hetzelfde portiek hun kunstjes moesten vertonen samen met hun pikzwarte vriendjes. Ooit leidde dat in mijn bijzijn tot een handgemeen tussen twee ladderzatte goedheiligmannetjes met tussenkomst van de wijkagent.

Ik weet nog dat mijn kinderziel wat butsen opliep, het taalgebruik van de twee was zo verrassend schrikbarend dat ik naast de butsen ook nog een serie gruwelijke scheldwoorden leerde. Mijn oprechte geloof in de Sint was aan het wankelen gebracht met gevolg: ik ging in huis op zoek naar verstopte cadeautjes, als mijn ouders niet thuis waren, die op de 5 decemberavond met gebons op de deur door een ´man van kleur´ werden ´bezorgd´.

Toen mijn broer en ik de zak met cadeautjes voortijdig vonden gingen we deze uitpakken. Voor mij was er een mondorgel dat ik meteen uitprobeerde. Het terug chaotisch weer inpakken verraadde ons op de 5 decemberavond en mijn moeder sprak er schande van dat wij ons zo hadden misdragen. Mijn geloof in Sint was op die avond geheel in rook opgegaan. Mijn vader was minder blij met mijn harmonicaspel en vroeg op zeker moment: kun je niet eerst een hap droge beschuit nemen en dan direct op je harmonica blazen? Zo heerlijk vindingrijk als hij kon zijn!

Maar nu op naar de Kerst. Ons kerstboom(pje) is een Action kwaliteitsproduct en wel 30 cm hoog. In een doos bewaren we het spul met alle balletjes en lampjes erin en eraan. Gauw opgezet en nog sneller weer ingepakt op 27 december. Nu nog de rijke dis van de eerste dag doorstaan en de dagen aftellen naar de lente van 2024. Wat zie ik daar naar uit: ik droom ervan om op een milde voorjaarsochtend op mijn motorfiets te stappen en lekker te gaan toeren in de omgeving. Kanniewachtuhnie...