Pennetje - Zorg, wat een kopzorg!

01 oktober 2023     Column Pennetje – Foto Alex De Vliegere

Iedere inwoner van de Haagse Beemden die al jaren zijn of haar vaste arts en tandarts heeft feliciteer ik uitbundig! Dit zeg ik uit de grond van mijn hart. Zo ging onze huisarts, waar wij al dertig jaar patiënt waren, met tamelijk stille trom met pensioen. Zijn kamer bleef leeg achter en is tot op de dag van vandaag nog steeds leeg. Op zeker moment ontvingen wij een briefje waarin gemelde arts kond deed van zijn vertrek en de belofte uitsprak dat er een andere arts zou komen. Inmiddels weet ik dat het vinden van een vervangende arts complexer is dan het zoeken naar een roze olifant.

 

Ruim 9000 patiënten waren geruime tijd artsloos en na langdurige onzekerheid was er een commerciële organisatie die een serie artsen mobiliseerde en vervolgens inzette om de noden te lenigen. Het maken van een afspraak bleek en blijkt geen sinecure. Op het contact telefoonnummer wordt een menu afgespeeld met zes keuzemogelijkheden, waarvan de laatste is wachten op de telefoniste. Daar volgt de mededeling op welke plaats ik in de wachtrij sta, waarbij ik kan kiezen om te worden teruggebeld.

 

Krijg ik na soms langdurig wachten, oh glorie, de telefoniste te spreken dan volgt er een soort triagegesprekje en kan ik daarna pas om een afspraak vragen. Nu wordt het interessant, want welke arts doet dienst en zo gebeurt het dat je voor een hardnekkige kwaal met meerdere opeenvolgende medicijnmannen te maken krijgt. Dat staat de opbouw van een goede arts-patientrelatie toch wel in de weg. Inmiddels heb ik mij bij deze situatie neergelegd, want elders in den lande is het kennelijk nog erger.

 

Niet alleen een tekort aan huisartsen, maar ook een tekort aan tandartsen. Hier is een soortgelijke toestand ontstaan als boven beschreven. In het nieuws wordt gewag gemaakt van toenemende agressie van patiënt richting artsen, hetgeen niet echt bevorderlijk werkt aan de totstandkoming van een bevredigend zorgklimaat. Om over de nijpende tekorten aan personeel in de ziekenhuizen maar te zwijgen. Al met al kijk ik uit naar betere tijden nu het glas nog half vol is.

Terug Schrijf reactie

^ Naar boven